استانداردهای کیفیت آب آشامیدنی معمولاً توسط دولتها یا استانداردهای بین المللی تنظیم میشود. این استانداردها معمولاً حداقل و حداکثر غلظت آلایندهها را جهت قابل استفاده بودن آب، مشخص میکنند.
امکان ندارد که بتوان کیفیت مناسب آب را از طریق روشهای چشمی تشخیص داد. روشهای سادهای مانند جوشاندن یا استفاده از فیلتر کربن فعال برای تصفیهی تمام آلایندههایی که ممکن است در یک منبع آب ناشناخته وجود داشته باشند، کفایت نمیکند. حتی آب چشمه طبیعی – که تا قرن 19 برای تمام مقاصد عملی، مطمئن در نظر گرفته میشد – در حال حاضر باید قبل از تعیین نوع تصفیه، در صورت لزوم، مورد آزمایش قرار گیرد. آنالیز شیمیایی و میکروبیولوژیکی، با وجود گران بودن، تنها راه برای به دست آوردن اطلاعات لازم جهت تصمیمگیری در مورد روش مناسب تصفیه میباشد.
بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) در سال 2007، 1.1 میلیون نفر به منابع آب آشامیدنی با کیفیت دسترسی نداشتهاند، 88 درصد از 4 بیلیون مورد سالانهی بیماری اسهال، بهدلیل استفاده از آب ناسالم و غیر بهداشتی اتفاق افتاده است، و 1.8 بیلیون نفر در هر سال جان خود را بهعلت ابتلا به بیماریهای اسهالی از دست دادهاند. WHO تخمین میزند که 94 درصد از بیماریهای اسهالی با بهبود شرایط محیط زیست، از قبیل دسترسی داشتن به آب سالم، قابل پیشگیری میباشد. روشهای سادهی تصفیه آب در منزل، از جمله کلرزنی، فیلتراسیون و ضدعفونی کردن با نور خورشید، و نگهداری آن در مخازن مطمئن میتواند تعداد زیادی از زندگیها را در هر سال نجات دهد. کاهش مرگ و میر ناشی از بیماریهای منتقل شده از طریق آب، هدف عمدهی بهداشت عمومی در کشورهای در حال توسعه است.
Standards for drinking water quality are typically set by governments or international standards. These standards are the minimum and maximum concentrations of contaminants for the use of water, are identified.
It is not possible to determine water quality through visual techniques. Simple procedures such as boiling or the use of activated carbon filters for filtration of all pollutants that may be present in an unknown water source, are not adequate. Even natural spring water – until the 19th century, for all practical purposes, be considered safe – for now must determine the type of treatment, if necessary, be tested. Chemical and microbiological analysis, despite being expensive, the only way to obtain the information necessary to decide on the appropriate method of treatment.
According to the World Health Organization (WHO) in 2007, 1.1 billion people have access to quality drinking water, 88 percent of the 4 billion annual cases of diarrheal disease due to unsafe water and unhygienic happened, and 1.8 billion people their lives every year due to diarrheal diseases, lost. WHO estimates that 94% of diarrheal diseases by improving environmental conditions, such as access to clean water, preventable. Simple methods of water treatment in the home, such as chlorination, filtration and disinfection by sunlight, and store it in tanks make lots of lives could be saved each year. Reduction in deaths from diseases transmitted through water, i